با توجه به شیوه معماری بنا در نوع پوشش سقف و تزیینات آن و مقایسه آن با دیگر ابنیه مشابه، پیشینه آن به دوره صفوی باز می گردد. طرح بنا به صورت چلیپایی است و نوع پوشش سقف آن به صورت طاق و تویزه است. دورتادور دیوار این بخش از بنا تاقچه سازی و قطار بندی شده است. این بنای تاریخی در سال 1387 با شماره ثبتی 23161 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.